Όλοι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να νιώσουν ασφάλεια και αποδοχή σε κάθε είδους σχέση. Συνεπώς, ο ρόλος της είναι καθοριστικός. Το ζητούμενο όμως στις διαπροσωπικές μας σχέσεις οποιουδήποτε τύπου (ερωτικές, φιλικές, οικογενειακές, εργασιακές, κοινωνικές) είναι να καταφέρουμε να καλλιεργήσουμε ανάμεσά μας, να δώσουμε και να λάβουμε μεταξύ μας, το αίσθημα εμπιστοσύνης και συναισθηματικής ασφάλειας. Όταν αυτό μπορεί να υπάρξει, τότε βιώνουμε την αγάπη , την χαρά, την πληρότητα. Η σχέση με τον σύντροφό μας αλλά και γενικότερα με κάθε σχέση γύρω μας, γίνεται σταθερή, ήρεμη απολαυστική και δημιουργική. Απελευθερώνονται όλες μας οι εσωτερικές δυνάμεις, αισθανόμαστε δυνατοί και γεμάτοι αυτοπεποίθηση.
Αν όμως, δεν υπάρχει ασφάλεια και σιγουριά τα πράγματα αλλάζουν. Όταν το αίσθημα εμπιστοσύνης δοκιμάζεται ή βάλλεται είτε από το ίδιο το άτομο με το οποίο συνδεόμαστε είτε από τα γενικότερα γεγονότα ζωής που μας συμβαίνουν, νιώθουμε ξαφνικά, σαν να γκρεμίζεται η ασφάλεια και η εμπιστοσύνη και σαν όλα τα θετικά μας στοιχεία και οι δυνάμεις μας να συρρικνώνονται. Έτσι δυσκολευόμαστε να έχουμε επαφή με την καλή πλευρά του εαυτού μας. Το πιο συνηθισμένο αποτέλεσμα είναι ένα αίσθημα αδυναμίας η ανημποριάς που μας καταλαμβάνει. Εκείνη την στιγμή, την πρώτη θέση μέσα μας, παίρνει ο φόβος. Πονάμε συναισθηματικά και κλεινόμαστε στον εαυτό μας.
Δεν είμαστε πια σίγουροι για κανέναν. Είναι μια διαδικασία άμυνας που μπαίνουμε ασυναίσθητα προκειμένου να προστατευθούμε. Ωστόσο, ο τρόπος που έχουμε μάθει να αντιδρούμε στις ανθρώπινες σχέσεις έχει τις ρίζες τους στην παιδική ηλικία.
Τα θεμέλια, οι βάσεις αυτού του συναισθήματος, δημιουργούνται στα πρώιμα παιδικά μας χρόνια, τη συμπεριφορά, τις πρακτικές διαπαιδαγώγησης που ακολούθησαν οι γονείς μας, ή του ατόμου που μας φρόντισε, αλλά και από την ατμόσφαιρα που επικρατούσε μέσα στο σπίτι που μεγαλώσαμε. Ακόμα, παίζουν ρόλο οι εμπειρίες μας από το σχολείο, οι φίλοι μας, αλλά και οι ερωτικές μας σχέσεις.
Όταν επιλέγουμε να ερωτευτούμε αυτό που θέλουμε από κάποιον πρώτα από όλα να είναι πιστός στην αγάπη μας. Επενδύουμε όλα μας τα συναισθήματα σε έναν άνθρωπο και δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας όταν νιώσουμε εμπιστοσύνη και ασφάλεια. Κατά πόσο σιγουριά νιώθει κανείς εξαρτάται από προηγούμενες εμπειρίες.
Εάν οι εμπειρίες από την ιστορία μας, κατάφεραν να είναι αρκετά ασφαλείς και ικανοποιητικές για μας, τότε σίγουρα θα έχουμε ένα αρκετό απόθεμα συναισθηματικής εμπιστοσύνης και ασφάλειας, εσωτερικά. Αν όμως οι σχέσεις του περιβάλλοντος που ζούμε και κινούμαστε, έτυχε να μας τραυματίσουν με τον έναν ή άλλο τρόπο, ή συμβαίνουν γεγονότα ζωής που είναι εντελώς έξω από τον έλεγχό μας, τότε είτε απότομα , είτε σταδιακά, αποκόπτεται κάθε φορά με κάθε τραυματική για μας εμπειρία, ένα μέρος της εμπιστοσύνης και της εσωτερικής ασφάλειας , αφήνοντας ένα κενό στην ψυχή μας.
Νιώθουμε σιγά – σιγά ολοένα και πιο αποδυναμωμένοι στο αίσθημα και την ικανότητα εμπιστοσύνης και ασφάλειας, τόσο στις σχέσεις με τους γύρω μας , όσο και με τον σύντροφό μας.
Ανασφάλεια, φόβος, άγχος, έντονη επιθυμία από επιβεβαίωση, εντάσεις αρχίζουν να χαρακτηρίζουν πλέον τις προσωπικές μας σχέσεις. Όμως, μπορεί να αλλάξει ο τρόπος που αντιδρούμε στις σχέσεις μας. Χρειάζεται να αρχίσουμε σιγά – σιγά να δίνουμε σημασία στον εσωτερικό μας εαυτό και να αρχίσουμε να γνωρίσουμε τα ευαίσθητα σημεία μας, να μάθουμε να τα διαχειριζόμαστε και έτσι να προστατεύσουμε τον εαυτό και τις σχέσεις μας που είναι τόσο πολύτιμες.
